Ben köşeliydim, hayat dedi “Düz olana yanaşırım”
Neydi bu, neydi bu?
“Tamam” dedim, “Al ama ver bana mutluluğu, barışalım”
Oldu mu, oldu mu?
Uykusunda her biri, yorma sakın kendini
Anlatıp derdimizi onlara
Sen, ben, bi’kaç kişi, bırakmışız bütün işi
Vurmuşuz kendimizi yollara
Uzunlar yanıyo’ arabamızda
Bu ışık hepimize fazla, geceyi böler
Bilmem ne olabilir aramızda
Bu ışık ikimize fazla, arayı bozar