Hayatın Öğrendikleri.. Gine Umutlardan Bir Parça..

Şimdi bir umut bul yaşamak için ve bir hayata tutun. Yarına yeni bir güne Aşk bulma umudu ile uyanmak için değilde vazgeçtiğin ömrünün tükenen mısralarında yeni bir şiire başlamak gibidir benim için hayat.. Tükenen umutlarımın her gün biraz daha azalsa da vazgeçmeyeceğine yani inadına demir atmak gibi dünyaya sımsıkı ve kenetlenmiş demirci taviriyle pike vurulmuşum dünyaya ben. Oysa bir umuttu hep gönlü besleyen dayan yüreğim diyen… Yani hayat bende böyle arkadaş.. Mısralarımda umudun varlığını taşıyan kangren olmuş hayallerim var benim. Kesilmeyi bekleyen ve mikrop kapmış bir geçmişin ardından yaşamak halen ve çoğu zaman güzel benim için. Bir şairin hecelerinde ve bir gecenin mateminde gizlidir düşüncelerim. Dolunayda çıkan sesimi tan vaktindeki aydınlık susturur ve ben her gece geç saatlerde kendime gelince uyurum. Uyurum ki yarına daha umutlu olarak başlamaktan ziyade hep huzurlu olmak için. Aslında benim bu dünyada galiba sevgi, aşk v.b. bunlardan önce aradığım en ve halen aramakta olduğum tek şeyin huzur olduğunun farkında olan yetişkin bir birey mişim. 18 yaşımı doldurduğum günden beri hayata reşit olmuş bir kimliğimle gelmişim ve ilk okul çağlarından beri varlığımı TÜRK varlığına kuşkusuz her gün armağan etmişim. Gösteriş uğruna ve üç kuruş uğruna satmadım hiç bir arkadaşımı çok şükür ancak bu satış pazarına bizi çıkaran dostlarımızda olmuştur illaki geçmişimde. Vatan dedikleri cümle için bizi kimliği belirsiz kapitalist ortamlarda kavgaya sokup yüzümüzdeki morluklara sebebiyet veren abilerimiz den öğrendik bu hayatı aslında. Ve En çok güvenmemek kelimesini de güvendiklerimiz den öğrendik. Yani kısacası can sıkıntısı işte bir kaç merhaba ve nasılsın sorularına verilen standart kelime iyiyim..
18 Ekim 2012 Saat: 23:00 Murat GÜNEY