Ya arkadaş neyin mücadelesi içindeyiz.. İşte hepimizin duyguları aynı.. Mesela bir şarkıda birleşiyoruz hepimiz… En acı anımıza veya mutluluklarımıza kifayetsiz duygularımıza eşlik oluyor.  O anki yaşadığımız şey neyse, en fiyakalısından olan mutluluk mudur hüzün müdür neyse işte o duygumuza bir başka noktada birleştiriyor bizi şarkılar. Rakının ikinci dublesin de karşımıza ilk çıkan kişiyi öptüren o şey neyse işte =) buda aynı şey be arkadaş.

Hayat bize hiç bir zaman istediğimizi vermez. Bunun bilmemiz gerekir. Mesela seversin bir zaman ya elinden alır yada bir mani çıkar veyahut şerefsizdir karşındaki insan gereksiz yere terk eder. Her neyse.. Yaşanmışlıkları mızın, yaşadıklarımızın dönüşü olmadığını ve bu dünyada bir sınavdan geçtiğimizi hiç bir zaman unutmamak gerekir..

Hayatı dolu dolu yaşamak gerek.. Mesela seni mutlu eden insanlarla buluşmak gibi vs.. Yeri gelir Savaşmak kelimesi dostlarınla birlikte bir kartopu savaşı cümlesinde geçiyorsa durumu eğlenceye çevirmek gibi.. Savaşmak cümlesini illa ki kan ve vahşet olarak düşünmemek ve her kelimeden bir kötü değilde güzel bir anlam çıkarmak gerekir.

Her zaman gülerim ben… Niye ağlayayım ki ben ?.. Acı çekerek gülerim ben.. Yeri gelir damara bağlar bir kaşık suda bile kendimi boğarım yeri gelir, ve yeri gelir sana bir çocuğun aşırı gülmekten gelen gözyaşının içindeki bir yağmur sonrasında çıkan Gökkuşağı eşliğinde uçurtma uçurmasını resmeden bir düş çizerim.. Ben böyleyim.. 

Çok severim, çok çabuk unuturlar.. Büyük sevdaların adamıyım ben.. haddimden fazla sever ve her zaman kaybederim ben.. Bu yüzden Yüzümden Hiç Bir Zaman Eksilmez o kıyak gülümsemeler.
Murat GÜNEY