Bir sanat müziği gibi.. Ne istiyoruz yahu biz bu hayattan ?. Seni bilmem ama ben çok şey istemiyorum bu hayattan. Herkesin mutsuz olduğu bir dünyada daha fazla yaşamak.. Her sabah hayati tekerür ettirmek. Çok mu hoşuma gidiyor sanki.. Koskoca berbat bir dünya 365 Gün 52 berbat hafta resmen… Bir koşuşturma içersinde bugünlerde geçicek düşünceleri, mutlu günler gelecek zırbalıklıarı… Gelmeyecek… Gece Şafağı söktüğü zaman dolunay aydinliğinda dilek tutmak gibi.. Bir Yıldızın kaymasını beklercesine, dileklerin kabul olacağı düşüncesi içersinde.. Ne bekliyorsun ki bu hayattan.. Ömrümde bir çok şey isteyip çoğuna sahip olmuş veya çoğuna sahip olamamiş olan insanların aksine. Ömür bu bir şey iste belki kabul olur düşüncesinde sonsuzluğu düşlüyorum. Bir yıldız kayarken, bir mumu üflerken, Saçma bir şey işte.. Anlatamiyorum ki derdimi..
Sessizlik yüklü gemilerin rıhtımları gibi, Sonbahar yağmurlarındaki düşüncelerim.. Sonsuzluğu hayal eder kendimden geçer, kendimden vazgeçirim bu akşam… Yaşanmamiş sayarim 1 sny sonrasını.. Acımı dindiririm bir gün ya.. Ben onu düşler onu hayal eder ve onu isterim..
Kısacası ; Tercümesi Yok Bu Günün..
