Henüz bilinmiyorken savaş ve işkence
Ve olmuyorken uçurtması hiç olmamış çocuklar
Alınlarında tertemiz namuslarıyla barutlar ortasında öfkeli ve aşı
Sıkılan ilk umutla birer yumruk emek için bilim için sevgi İçin özgürlük için
Düşmemişken henüz insanlar yollara
Henüz zindanlara düşmemişken
Ellerindeki güneş ve sazlarındaki direniş türküleriyle
Bir ihtilal türküsü gibi yaşanmalı bu hayat
Açlığa sömürgüye göz yaşına ve zulümlere inat taze bir Ekmeğin kokusu kadar sıcak ve bir maden işçisi kadar tutsak olmalı özgürlüğe.

Usta dardayım ben darda
Senelerdir burda
Yani dört duvarda
Umudum rüzgarda

Burda yaslandım be usta saçımda
Siyah kalmadı giderek da çok benziyorum babama
Anami da çok özlüyorum
Ve çocukluğumu ve ilk gençliğimi kırılan düşlerimi
Her sabah sırt ağrısıyla uyanıyorum burda
Taşı sıksa suyunu çıkaran o adam ben değilim artık

Şimdi mevsim sopn bahar vakit ikindi
Bir zamanlar bende delikenliydim oysa
Hayaller kurardım gelecek için sevdamıza dair şarkılar söylerdim
Anneme bir gelin getircektim
Tıpkı ona benziyen
Bir varmış bir yokmuşçasına
Maziye dalınca inanki çok yanıyorum
Ve artık ne zaman bir eski türkü duysam salya sümük ağlıyorum

Şimdi ağrıma gidiyor voltalarda dinlemek merdiveni böyle Çıkmak zoruma gidiyor
Ve her gece öksürerek uyanmak
Çoğunu kaybettik zaten eski dostların
Şahı usta bizde çocuk bizde genç olmuşmuyduk
Elini öpüpde babamızın bayram harçlığı almışmıydık
Bizde koşmuşmuduk top peşinde ve aşık olmuşmuyduk onbeşinde
Ağaçlara kalp çizip içine ok saplamışmıydık
Bizim abimiz en güçlü abi değilmiydi mahallede
Bizde mi sevmiştik bizdemi sevilmiştik
Bir zamanlar yoksa şimdi aynalarla basım dertte yazık Dönülmez ufkun aşkamındayız artık