Son Sözüm..

sen sevip bıraktığın kalbimin çok uzağındasın artık…
Mevsimler şaşırmış, gün ile gece birbirine girmiş, ömrün mavisi, yeşili kararmış, bütün beyazlar siyaha çalmış ve en acısı umutlarım ölmüştü son sözünü söyleyip benden giderken…
Ağır yaralı gönlüm iyileşmiyor ve geçmiyor kalbimdeki ağrın sen benden gittiğinden beri…
Uzaktasın, kalbimin en ücra köşesinde…
Uyuyup uyandığım, rüyalarımda tek gördüğüm değilsin artık…
Ne yaşadımsa senden sonra ve ne yedim içtimse haramdır gülüm bana…
Öyle ki bir hastane odasında kalp nakli bekleyen hasta kadar aciz ve o hasta kadar yaşamaya muhtacım.
Muhtacım son sözünü unutmana ve yeniden en baştan boynuma sarılmalarına… Kalbimi yeniden verir misin ve yeniden sever, sevdirir misin?
En çok beni bana, seni bana verir, ömrümü büyütür müsün? Sen sevip bıraktığın kalbimin çok uzağındasın maalesef biliyorum artık…
Fakat unutmak mümkün olmadı, olmadı sensiz bir günüm. Ne olur son sözünü unutsan?
Ve beni bana yeniden versen ne olur?

23.09.2012 / Murat İnce