Haddin Mi Ki Beni Durdur !

Güne aslında sabaha karşı uyurken başlamak istedim daha sonra artık yorgunluktan çöken bedenime yenik düşerek 1 saatlik uyku sonrası geri toparladım ve bugün bir şeyler yazmaya karar verdim..
Son zamanlarda yolumda engeller olduğunun, hayatın beni aslında daha çok yorduğunun farkına vardım
Sonra yarım kalan dünyama devam etmek istediğimde bıraktığım noktadan başlamak yerine yeni bir çizgi çekmek istedim hayatıma..
Kaç yıl oldu bilmiyorum, geriye bırakalı hayallerimi ve umutlarımı kim bilir kaç saat geçti..
Yeni bir yol çizerken eski bıraktıklarım yani geride bıraktığım eski yaşantıma geri dönmeme ikna etmek isteyen dostlarımda oldu açıkçası durmaya da niyetim yok =) Bu sefer yine sonu hüsran bitecek bir şekilde tekrar başlıyorum yaşamaya..
Biraz umut biriktirdim bu günlerde nasıl mı ? Mesela plastik bir çiçek alıp onu saksıya koyuyorsunuz. Onu sulamayı unutsanız da varlığını biliyorsunuz ve o sizi hiç terk etmiyor. Nasıl ? =) Beyin fırtınası yada fırlaması da denebiliyor bu hareketlere..
Daha delicesine yaşayacağım artık, Unutmayacaklarım yada unutamayacaklarım olacak geride bıraktıklarıma ancak yokmuş gibi davranacağım bu sefer buna kendimide inandıracağım.. Biliyorum bu sefer başaracağım yada başarmak zorundayım. Hayat o Kadar Acımasız ki her seferinde çirkin yüzünü gösteriyor.. Bir kere gözlerine çamur bulaşmış bu hayatın, her ne kadarda çiçek bahçesinde yaşasanda dışardan bir ot gibi gözüküyor.. Bedenimin bana verdiği saçmalama ve eksantrik gözlemler sonucu bu yazıya daha çok devam etmek istemiyorum…
Küfür etmek gibi… Hayatı SEVMEK !
27.05.2013 // M.GüNEY